Toplantı ardından keyifli bir aperatif

Dün akşam Italyan-Türk dostluk derneğinin toplantısı vardı. Dernek yemeğimizi yazmıştım. Ben 15 senedir üyeyim ve üç senedir yönetim kurulundayım. Maalesef dernek ile ilgilenen çok az ve geçmişe göre yemeklere gelen üye sayısı da azaldı. Sağlam birkaç üye ve arkadaşları dışında kimse katılmıyor aktivitelere. Böyle önemli bir anlama sahip derneğin kapanması çok yazık. Yeni yönetim kurulu seçilecek, bakalım katılım nasıl olacak? Üç sene evvel yönetimde çalışmak isteyen gönüllü üye bile bulamadık. Nitekim ben babamın eski dostu olan ve beni bu derneğe tanıştıran kişiyi kıramamış ve aday olmuştum.

Neyse toplantı sonrası uzun zamandır görmediğim arkadaşım ile birşeyler içtik. Istanbul doğumlu Italyan olan kız arkadaşımı bu dernek sayesinde tanımıştım. Her ne kadar sadece toplantılarda ve dernek yemeklerinde görüşsekte hep aramızda özel bir bağ oldu. Bu akşam ne yapıp edip,toplantı sonrası biraz laklak edelim dedik.

Çok nadir ve uzun aralar ile bir araya gelmemize rağmen laf lafı açıyor ve hiç susmuyoruz. Bu da aramızdaki dostluğun gerçekliğini ve özelliğini kanıtlıyor...

Ben Milano dışında yaşayan nadir üyelerden biriyim. Tabii toplantı şehir merkezinde, üyelerden birinin ofisinde oldu. Sonra yürüyerek aperatif alacağımız yere gittik. Ah şehirde yaşamanın güzelliği bu işte. Aperatif almak İtalyanların bayıldığı şey, benimde tabii. Yemek öncesi bir kadeh şarap veya şampanya ya da martini,campari tarzı içkiler ile yapılan bir kokteyl içip yanında küçük kanepeler,pizzacıklar,zeytin yemek. Arkadaşım beni Pane&Salame
adında bir küçük lokantaya götürdü. Bayıldım ufacık ve çok sıcak bir mekan ve sadece Piacenza şehri ve civarının yemekleri yapılıyor. Bende Piacenza yemeklerine,peynirlerine, salam,coppa gibi soğuk etlerine bayılırım.

Güya aperatif olacaktı ama yemek yedik valla. Ortaya bir tabak salam,coppa ve pancetta geldi. Pancetta bacon gibi ama çiğ yenir ve daha güzeldir. Italyan salamlarını her biri güzel ama Piacenza'nın ki bir başkadır ve tabii coppa. Ben coppaya bayılırım ve sadece Piacenza yöresinkini yerim. Domuzun boynundaki etlerden yapılır. Resmini buldum koydum :)
Bir tabakta peynir çeşitleri geldi ve yanında zencefilli kayısı marmelatı ve incir marmelatı vardı.Italyanlar peynir ile arada böyle özel marmelatları yerler ama kahvaltıda çok nadir peynir ve marmelat birleşir. Bunlara ek köy ekmeği tarzı bir ekmek ve benim taptığım gnocco fritto geldi. Ben gnocco fritto'yu içi boş puf böreği ile içi boş pişi arası birşey olarak tanımlıyorum. Ne pişi ne puf böreği ama muhteşem. Ilık ılık onları elime alıp ısırınca yavaşça içeri göçerlerken, o süper hamur kokusu burnuma geliyordu ve hemen bir salam veya coppa parçası ağzıma atıyordum. Tabii ekmek,reçel ve peynir birleşimleri bir yandan ve yanında o yörenin kendinden doğal hareketli kırmızı şarabı.

Şarabı seramik kaseler içinde içip şarabın kırmızı renginin bıraktığı izi görüyorsun. Bu da Piacenza adeti o bölgede çok lokantaya gittim ve en tipiklerinde şarabı bu şekilde ikram ederler.
Gecemizi bir kadeh passito ile noktadık. Tatlı bir şaraptır ben çok sevmem ama tatlı almadığımız için likör niyetine içtik çünkü garson kız çok tatlı idi ve işini çok iyi biliyordu,onu kıramadık.

Keyifli bir mekan,keyifli bir sohbet. İki dili de iyi konuşan iki kadın biraraya gelince cümleler Türkçe başlayıp Italyanca bitiyor ya da Italyanca devam ederken ara ara Türkçe deyimler veya kelimeler ile bölünüyordu. Eee olacak o kadar bazen bazı şeyler bir dilde daha güzel ifade ediliyor. Birkaç dil bilen değişik kültürleri tatmış kişiler arasında bu hep olur.