Dostlar ile Noel öncesi bir toplantı

11 Aralık arkadaş grubumuzun büyük bir kısmı toplandık tipik bir restoranda. Bu arkadaşlar eşimin mahalle arkadaşları ama bende çok yakınlaştım 17 sene içinde. Çoğu evli ve çocuklu ama çocuksuz yaptık yemeği.Eşim aynı gece olan futbol oynadığı arkadaş grubunun noel yemeğine katıldı.Tabii tüm arkadaşları ona aynı anda sitem mesajı gönderdi ve güldük. Ben birde kötü kadın onlara 'bakın ben 17 senedir burdayım ve arkadaşınızım, o 35 senedir dostunuz ve başka grubu tercih etti, ama ben burdayım gibi' bir konuşma yaptım.Hepsi bağırdı,alkışlar ve kadeh kaldırmalar. İşte biraz nasıl denir 'geyik muhabbeti' yapıp eğlendik.

Onların çocukluklarını geçirdikleri San Giuliano Milanese kasabasındaki bu restoranı severim. La Rampina adındaki bu yer 1500 yıllarında kalma bir çiftlik ve ahır aslında. İyi restore edilmiş.Hem restoran bölümü var hem trattoria dedikleri daha sıcak lokanta havasında bir bölümü var. Biz orada yer ayırttık.

Binanın iç avlusunda ışıklandırma yapmışlar ama fotoğraflar tam istediğim gibi çıkmadı.

Yemekler güzeldi. Tabii kırmızı şarap ile önden gelen küçük pizza,börek ve focaccia parçalarını soğuk etler yani coppa,prosciutto, salamlar ile hemen bitirdik. Sıcak küçük köftelere de diyecek yoktu.
Başka yemek resmi çekmedim çene çalmaktan valla. Halbuki mantarlı risotto,bir makarna çeşidi ve gulaş tarzı bir et yemeği ve tatlı ile devam eden menu iyiydi. Sıkı içtik ve hoş bir akşam geçirdik.Limitsiz şarap dahil otuzbeş euro kişi başı hayatta böyle bir yemeği Türkiye'de yiyemezsin. Yemek sonunda herkes birbirine iyi noeller diledi artık 6 Ocak akşamı bir arkadaşımızın yaptığı geleneksel doğumgunu partisinde görüşürüz. Eski günleri yad edip niye geçmişteki gibi toskana bölgesinde veya dağda bir ev kiralayıp yılbaşını beraber geçirmiyoruz dedik. Last Christmas şarkısının videosu gibi. Zamanında çok şey yaptık ama blog yoktu ki yazayım. Bu kırklı yaşlarda zor toplamak herkesi.. Çocuklar, iş filan derken herkes koşturmada.Emekli olunca eski dostlar nedense yine gezmeye başlıyorlar. Türkiye'de de böyle. Tipik İtalyanlar gibi bir süre halka halinde dışarıda konuştuk. Ama gece sıfır derece olduğu için kısa kestik.İkinci vatanım gibi olan bu ülkede de iyi arkadaşlıklarımın olmasından çok mutluyum.