Su blog isini gun gectikce daha cok seviyorum. Aklima ne gelirse,ne istersem yaziyorum. Belki beni okuyan cok kisi yok, birkac dostum disinda ama ben kendim icinde yaziyorum zaten. Belki birkac sene sonra daha cok okuyanim olur, tanimadigim bilmedigim kisilerde benim sayfami gorup yorum atarlar. Bilemem.. Aslinda Italyan arkadaslarimin okuyamayip sadece goz attiklarina uzuluyorum ama zor yetisiyorum herseye zaten. Italyancaya yazdiklarimi tercume etmek ile ugrasamiyorum.Zaten blog benim icin bir gunluk aslinda. Oyle cok iddiali degilim bazi blogcular gibi. O yuzden sanirim her zaman anadilimde yazacagim.Belki emekli olunca zamanim olur diger iki dilde yazmaya!!
Neyse acayip yayinti toplama meraklisi biri olarak evde cocuklarin cizdigi resimleri zaman zaman uzulerek atiyorum. Hepsini saklamamin imkani yok. Birkac tanesini mutfaga astim. 4.5 yasindaki kizim cogu zaman anaokulundan bir resim ile geliyor. Anne bunu sana yaptim diyor." Sakla ama diyor" cin cin. Cunku birkac defa kendi resimlerini copte buldu ve bana kizdi. Ayni olay oglumla basima gelmisti o kucukken.
Simdi blog var. Bu Cuma aksami elime yine bir resim verdi kizim. O an aklima geldi. Bundan sonra begendiklerimin resmini cekip bloguma koyayim. Yillar sonra buyudugunde hem kendi gorur ve mutlu olur,hem evde bir suru resim birikmez ve tabii kalici olur. Torununa bile gosterip bak "anneanne nasil resim yapmis 4 yasinda iken der!! " Hakikaten acayip guzel sey su blog ya... Keske oglum daha kucukkende blogum olsa idi.. O da guzel resimler yapmisti. Belki bir yerlerden bulup cikaririm atmamissam ve koyarim. Sadece yukaridaki ev ve adamli resim onun..Renkli kus ve alltaki iki resim kizimin..Resimlerden en alttakini yaptiginda cok sasirmistim cunku o gun kisileri garip kare diktortgen olarak cizecegi tuttu. Bir daha buna benzer resim yapmadi. Iyiki atmamisim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder