Köpeğimiz Lena'yı kaybettik.

Sevgili köpeğimiz Lena, Cuma aksamüstü uykusunda hayata gözlerini yumdu.15 agustos gunu 15 yasini dolduracakti. Hasta olup aci cekerek veya igne ile yasama veda etmedi. Guzelce yaslanip, hic aci cekmeden kalbi durarak oldu. Herhalde insan icin zaten en guzel olan bu olum, bir kopek icinde en iyisi. Aksam eve geldigimde arabayi garaj sokarken hep gelir bakardi, cuma yoktu ama farkina varmadim telastan. Cocuklara dus aldir,oglum ve esim ertesi gun Izmir'e ucacaklari icin son hazirliklari yap derken saat sekizi gecti. Esim isi cok oldugu icin gec gelecekti. Nihayet ortalik durulunca mutfagin ordan copu atarken Lena'nin yemegine bakayim dedim ve onu hemen kulubesinin orda yerde serilmis yatarken gordum. Cok yaslandigi ve bacaklarinda romatizma basladigi icin cogu zaman oyle serilip yatiyordu. Yanina yaklasinca bir garip geldi ve karninin hareket etmedigini gorunce o an anladim ama kondurmak istemedim. Iceri girdim ve bir daha disari cikamadim. Esim gelene kadar zaman zaman cocuklar ile mutfagin kapisindan kopegimize bakip ne oldugunu anlamaya calistik. Uzulen cocuklarima " ama cok sansli cunku olduyse bile hic aci cekmedi ve uzun bir hayat surdu" laflari etmeye basladim. Dokuza dogru babamiz geldi ve gorur gormez kotu teshisi koydu. Tabii gercek kesin olarak yuzume vurulunca benden yaslar bosandi.. Kucuk kizima "aslinda olmedi doktor yarin teshis koyacak filan" dedik ve onu dadisinin evine yolladik. Gece ucte oglumu ve esimi havalani otobusune goturecegim icin kiz bizim evde uyumayacakti. Onu oyle yolladik yoksa uyumazdi artik. Oglum tabii ancak saat ikide uyuyabildi. Once bizim eve yakin kirlara, hep dolastigi tarlalara gomelim dedik. Bisikletler ile yagmur altinda gittik koyun disina ama kurek ile degil derin bir cukur kucuk bir delik acmak bile mumkun degildi. Toprak cok sertti. O yuzden veterinerini aradik ve oraya goturduk. Tum olen kopeklere oldugu gibi bir olum sertifakasi imzaladik ve yakilmasi icin orada biraktik..Cok isterdik yakinimiza gommeyi ama zaten yasak birseyi yapacaktik ve mumkunde olmadi. Toprak buna izin vermedi.

Cinsi kirmizi irlanda setter'i idi. Kendi halinde olmayi seven tipik bir av kopegi idi. Evlendikten 5 ay sonra almistik. Biz onunla beraber buyuduk ve olgunlastik. Sanirim ilk ve son kopegimiz Lena olacaktir. Cocuklarimiz yokken onunla daha cok dolasirdik. Cok guzel dag ve yuruyus anilarmiz vardir. Gencken ok gibi firlar saatlerce dag yollarinda sularin derelerin icinde hic yorulmadan en onden yururdu. Guzel bir kopekti. Bizi hic uzmedi. Tek yaptigi bahcemizde bol delik acmak ve cicekleri ,bitkileri mahvetmek oldu. Nitekim senelerce kizim dogana kadar duzgun bir bahcemiz olmadi. Son zamanlarda cok az kaziyordu bahcede yaslandigi icin. Cok daha rahattik tabii isterdim bir iki sene daha yasasin bu hali ile. Gokgurultusu ve simsek ve firtinadan cok korkardi. Kimseye havlamazdi copcu ve postaci disinda. Bir kisiye zarar vermedi hayati boyunca. Av kopegi oldugu icin hemen arkamizda bulunan kirlara ve tarlalara yuruyuse gittigimizde sulun avi zamani avlanmaya alistirmamiza ragmen icgudusel olarak kac tane sulunu saklandigi yerden cikartmisti. Ilk yillarinda bir komsunun kacan tavugunu bogazlamisti. Tek vukuati budur herhalde.

Disari cikmak icin tasmasini aldigimizda veya bisikletleri cikardigimizi gordugunde hemen ulumaya ve sevincle havlamaya baslardi.

Lenoskusumuz, ben arada ona oyle diyiverirdim, seni cok ozleyecegiz. Her zaman kalbimizde yasayacaksin. Iyi bir kopektin ve cekmeden cektirmeden veda ettin. Olumunde bile dusunceli davrandin. Seni cok seviyorum.